Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

spłacić dług

См. также в других словарях:

  • spłacić — dług wdzięczności «odwdzięczyć się komuś za wyświadczoną przez niego przysługę»: Czuje, że ma światu do spłacenia dług wdzięczności za to, że znalazła prawdziwy dom. Cosm 6/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… …   Słownik języka polskiego

  • dług — Być, siedzieć, tonąć, tkwić w długach (po uszy) zob. ucho 36. Spłacić dług wdzięczności zob. spłacić. Zaciągnąć dług (wdzięczności) zob. zaciągnąć …   Słownik frazeologiczny

  • spłacić — dk VIa, spłacićcę, spłacićcisz, spłać, spłacićcił, spłacićcony spłacać ndk I, spłacićam, spłacićasz, spłacićają, spłacićaj, spłacićał, spłacićany «zapłacić określoną sumę pieniędzy, wywiązując się z zobowiązania» Spłacać podatki, pożyczkę,… …   Słownik języka polskiego

  • dług honorowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} dług zaciągnięty bez rewersu, który należy spłacić pod groźbą utraty honoru (zwłaszcza dług karciany) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawsze spłacał karciane długi honorowe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wdzięczność — Spłacić dług wdzięczności zob. spłacić …   Słownik frazeologiczny

  • spłacać — Spłacić dług wdzięczności «odwdzięczyć się komuś za wyświadczoną przez niego przysługę»: Czuje, że ma światu do spłacenia dług wdzięczności za to, że znalazła prawdziwy dom. Cosm 6/2000 …   Słownik frazeologiczny

  • drużynówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drużynówkawce; lm D. drużynówkawek, środ. {{/stl 8}}{{stl 7}} turniej drużynowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę im spłacić dług i powalczyć w drużynówce. (CzK) {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niespłacalny — «nie dający się spłacić, zwrócić, wynagrodzić» Niespłacalny dług wdzięczności …   Słownik języka polskiego

  • odsłużyć — dk VIb, odsłużyćżę, odsłużyćżysz, odsłużyćsłuż, odsłużyćżył, odsłużyćżony odsługiwać ndk VIIIb, odsłużyćguję, odsłużyćgujesz, odsłużyćguj, odsłużyćiwał, odsłużyćiwany 1. «odbyć obowiązkową służbę» Odsłużył pięć lat w wojsku. 2. «spłacić jakiś… …   Słownik języka polskiego

  • wierzyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «osoba fizyczna lub prawna uprawniona do żądania określonego świadczenia od dłużnika; osoba, u której ktoś zaciągnął dług» Być czyimś wierzycielem. Spłacić wierzyciela …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»